Erice, ναός της θεάς του έρωτα
παρμένο από το φυλλάδιο της Επαρχίας Τράπανι
Ήταν η λατρεία της γονιμότητας και της αγάπης που σημάδεψε την Erice, διάσημο στην αρχαιότητα για το ιερό του στην κορυφή του βουνού στο οποίο στρέφονταν οι ναυτικοί.
Ήταν η Αστάρτη για τους Καρχηδονίους, της Αφροδίτης για τους Έλληνες, της Αφροδίτης Ερικίνης για τους Ρωμαίους: φάρος σε όλη τη Μεσόγειο, ο ναός της θεάς ίσως ιδρύθηκε από τον Αινεία, ή ίσως από τον Δαίδαλο, Ο μαγαρι νταλ ρε τοπικο Ερυξ, γιος της Αφροδίτης, που προκάλεσε τον Ηρακλή περνώντας από εκείνα τα μέρη και σκοτώθηκε από αυτόν (και ως εκ τούτου η πόλη παρέμεινε ιερή για τον Ηρακλή).
Δεν υπάρχει πλέον ίχνος αυτού του ναού; σύμφωνα με τον Διόδωρο, βρισκόταν στην αρχαία ακρόπολη όπου χτίστηκε το νορμανδικό κάστρο τον 13ο αιώνα. Είναι προσβάσιμο μέσω των κήπων Balio, καταπληκτική πανοραμική θέα στη θάλασσα, από όπου εγκαταλείπει κανείς τον εαυτό του σε έναν ορίζοντα που καταλαμβάνει το Egadi και το Monte Cofano. Κάνετε μια βόλτα στην αυλή του υπέροχου φρουρίου, συχνά χτυπιέται από ομιχλώδη κύματα που πυκνώνουν και αραιώνουν τόσο απαλά όσο ξαφνικά. Ψάχνετε για κάτι που θα σας έκανε να σκεφτείτε έναν υπαίθριο βωμό, σαν “ψεύτικο πηγάδι της Αφροδίτης”. Και μένει, αντι αυτου, έκπληκτος από ένα μέρος που μύθος, τα υπολείμματα και η φύση το κάνουν να στροβιλίζεται και να έχει μυστηριώδη αισθησιασμό.
πόλη Elima και στη συνέχεια υπό την επιρροή των Καρχηδονίων, αμφισβητείται από τους Έλληνες, Η Έρις ήταν τόσο πλούσια που, σε 415 διαφορική αγωγιμότητα, Ο Σεγκέστα ήθελε να δανειστεί τα χρυσά και ασημένια κύπελλά του για να εντυπωσιάσει τους Αθηναίους απεσταλμένους στους οποίους ζήτησε άμυνα κατά των Συρακουσών. Τα οριακά τείχη που ρέουν ακόμη κατηφορικά είναι περίπου αυτής της περιόδου, καλά διατηρημένα, στη δυτική πλευρά της πόλης, από την Porta Trapani έως την Porta Spada, για περίπου 800 metri: στον πάτο, οι τοίχοι είναι σε μεγάλους ογκόλιθους; έχουν πύργους με τετράγωνη κάτοψη και μέσα τους υπάρχουν μερικές αφίσες με μονολιθικά επιστύλια.
Καταστράφηκε κατά τον Πρώτο Πουνικό Πόλεμο από τους Καρχηδονίους, που μετέφερε τους κατοίκους του στο Δρέπανον (Τράπανι).
Η Erice κατακτήθηκε μέσα 248 ένα. Γ. από τη Ρώμη. Ίσως ήταν τότε ένας σωρός από ερείπια, αλλά ο ναός της θεάς ξαναγεννήθηκε με νέα λαμπρότητα χάρη στους νικητές.
Γράφει ο Σουετώνιος: “Ο Κλαύδιος είχε αποκαταστήσει τον ναό της Αφροδίτης Ερικίνας στη Σικελία, που είχε ερειπωθεί από τη γήρανση, σε βάρος του ταμείου του ρωμαϊκού λαού”.
Και προσθέτει ο Διόδωρος: “Αυτοί [και Ρωμαίους] ξεπέρασαν όλους τους λαούς που είχαν προηγηθεί για τις τιμές που απέδωσαν στη θεά”.
CASTELLAMMARE